خیلی هم باهات حال نمیکنم عمو مهدیا ولی اینو به خودت نگیر ...

تو یکی از بهترین حادثه های زندگیم بودی ..
قبلاهم گفته بودم ..

و خاطراتی رو که باهات دارمو فراموش نمیکم . مخصوصا روزی که بعد از اون تابستون مزخرف تو رو تو راه پله های آموزش دیدم و ازت پرسیدم کجایی ؟ چیکار میکنی ..؟
تو هم با مکث گفتی هیچی منم خونه ام ، اومدم بیرون ....
و روزهای بعدش تو خوابگاه و خاطرات 3 نفره من - تو - و رضا ...
و باقی_ قضایا ، چه دلسترهایی که نزدیم ..

و کلی خاطره ی دیگه ...

اینارم به خودت نگیر بابا کچل ،